Πληροφοριες για την Σιφνο

ΣΙΦΝΟΣ

Η Σίφνος βρίσκεται στο Αιγαίο Πέλαγος και αποτελεί τμήμα των Νοτιοδυτικών Κυκλάδων (ανάμεσα στη Σέριφο την Κίμωλο και την Πάρο). Απέχει από τον Πειραιά 75,6 ν.μ.

Με επιφάνεια 73,942 τ.χ και ακτογραμμή περίπου 705 χιλ., θεωρείται νησί μεσαίου μεγέθους. Νότια της Σίφνου βρίσκεται η μικρή νησίδα Κιτριανή, με μοναδικό κτίσμα την παλαιότερη εκκλησία της Σίφνου, την Παναγιά Κιτριανή, χτισμένη το 10ο – 11ο αιώνα.

Η Σίφνος διασχίζεται από τέσσερις παράλληλες οροσειρές με κυριότερες κορυφές του Προφήτη Ηλία (682 μ.), στο κέντρο, και του Αγ. Συμεών (463 μ.) στα βόρεια.

Σύμφωνα με την τελευταία απογραφή πληθυσμού (2011) οι μόνιμοι κάτοικοι του νησιού ανέρχονται στους 2.570.

Το έδαφος της Σίφνου αποτελείται από πετρώματα γρανίτη, αργιλώδη ψαμμίτη λίθο ή σχιστόλιθους, ασβεστόλιθους κ.α. Περιέχει και ορυκτό πλούτο όπως μεταλλεύματα σιδήρου, χαλκού, μολύβδου, μαγγανίου, γαληνίτη, μαγνησίου κ.λ.π. Στην αρχαιότητα περιείχε και μεταλλεία χρυσού και αργύρου καθώς και λατομεία "Σιφναίου Λίθου" από τον οποίο κατασκευάζονταν περίφημα γυάλινα επιτραπέζια είδη όπως τα "σίφνια ποτήρια".

Το νησί συνδέεται ακτοπλοϊκά, καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου, με τον Πειραιά, τη Μήλο, την Κίμωλο, τη Σέριφο, την Κύθνο, τη Σίκινο, την Ίο, τη Φολέγανδρο, τη Σαντορίνη, την Πάρο και τη Σύρο. Την καλοκαιρινή περίοδο πυκνώνουν τα δρομολόγια των πλοίων και προστίθενται επιπλέον συνδέσεις όπως για παράδειγμα με Μύκονο, Νάξο και Λαύριο. Διαθέτει ελικοδρόμιο στην περιοχή Θόλος στα νοτιοανατολικά του νησιού. Κοντινότερα αεροδρόμια στο νησί είναι αυτά της Πάρου, της Μήλου και της Σύρου. Κοντινότερα διεθνή αεροδρόμια είναι της Σαντορίνης και της Μυκόνου ενώ πολλοί χρησιμοποιούν και το αεροδρόμιο «Ελ. Βενιζέλος» της Αθήνας.

ΟΙΚΙΣΜΟΙ

Απολλωνία

Η πρωτεύουσα και το διοικητικό κέντρο του νησιού, στο κέντρο του νησιού. Το όνομα Απολλωνία προέρχεται από τη λατρεία του θεού Απόλλωνα στο νησί κατά την αρχαιότητα και το όνομα Σταυρί από το σταυροδρόμι που υπάρχει στην περιοχή (και που οδηγεί βόρια προς Αρτεμώνα, ανατολικά προς Κάτω Πετάλι και Κάστρο, δυτικά προς Καμάρες και νότια προς Πλατύ Γιαλό, Φάρο, κλπ). Μια άλλη εκδοχή για την ονομασία Σταυρί είναι ότι προέρχεται απ΄την εκκλησία του Σταυρού στο κέντρο του χωριού. Στην Απολλωνία, που μαζί με τους υπόλοιπους κεντρικούς οικισμούς του νησιού έχει χαρακτηριστεί ως παραδοσιακός και γι αυτό προστατευόμενος οικισμός, βρίσκουμε τράπεζες, αστυνομικό σταθμό, ιατρείο, ταχυδρομείο, το Δημαρχείο του νησιού, φαρμακεία, τουριστικό γραφείο, εστιατόρια, ενοικιαζόμενα δωμάτια, διαμερίσματα και ξενοδοχεία, μπαρ και εστιατόρια. Έξω από το ταχυδρομείο βρίσκεται "πιάτσα ταξί" καθώς και η στάση του λεωφορείου για Καμάρες ενώ στην κεντρική διασταύρωση βρίσκονται οι στάσεις των λεωφορείων για όλα τα υπόλοιπα χωριά και τις παραλίες του νησιού. Στο κεντρικό γραφικό μονοπάτι της Απολλωνίας που οδηγεί προς Καταβατή (γνωστό και ως «το στενό») υπάρχουν ενδιαφέρουσες παλιές εκκλησίες, πολλά καταστήματα και χώροι για φαγητό και ποτό. Τα καλοκαιρινά βράδια σφύζει από ζωή. Στην κεντρική πλατεία της Απολλωνίας (πλατεία Ηρώων) στεγάζεται το Λαογραφικό Μουσείο Σίφνου του Συνδέσμου Σιφνίων με εκθέματα από την καθημερινή ζωή και τις ασχολίες των Σιφνιών τα παλαιότερα χρόνια, παραδοσιακές φορεσιές, σιφνέικα κεραμικά και παλιές εκδόσεις. Στην πλατεία Ραμπαγά (στο κεντρικό μονοπάτι) υπάρχει η προτομή του Σιφνιού εκδότη, μαχητικού δημοσιογράφου και σατυρικού ποιητή Κλεάνθη Τριαντάφυλλου που γεννήθηκε στη Σίφνο το 1850 και εξέδωσε αργότερα στην Αθήνα το προοδευτικό πολιτικό και σατυρικό περιοδικό "Ραμπαγάς". Το περιοδικό αποτέλεσε πρόδρομο για τη Νέα Αθηναϊκή Σχολή και έδωσε το ψευδώνυμο Ραμπαγάς στον Κλεάνθη Τριαντάφυλλο. Προκάλεσε επίσης αντιδράσεις και τον οδήγησε δύο φορές σε φυλάκιση. Ο Κλεάνθης Τριαντάφυλλος έχοντας πέσει θύμα δολοφονικής απόπειρας και υποφέροντας τα τελευταία του χρόνια από σοβαρή ψυχική διαταραχή, αυτοκτόνησε το 1889.

Αρτεμώνας

Ο Αρτεμώνας βρίσκεται ενάμισι χιλιόμετρο βορειοδυτικά της Απολλωνίας και με τα πολυδαίδαλα σοκάκια του είναι το μεγαλύτερο χωριό του νησιού. Το όνομα του προέρχεται από τη λατρεία της θεάς Αρτέμιδος στο νησί κατά την αρχαιότητα. Ναός της Αρτέμιδος υπήρχε στη θέση της σημερινής ενοριακής εκκλησίας του χωριού, Παναγίας Κόγχης. Στον Αρτεμώνα βρίσκεται η αφετηρία όλων των λεωφορείων του νησιού. Εδώ υπάρχουν παλαιές αξιοπρόσεχτες εκκλησίες, παραδοσιακοί φούρνοι και ζαχαροπλαστεία, εστιατόρια, ενοικιαζόμενα δωμάτια, διαμερίσματα και ξενοδοχεία, καθώς και εργαστήρια παραδοσιακής αγγειοπλαστικής. Δίπλα στην Παναγιά του Μπαλή, λειτουργεί τα καλοκαίρια, η έκθεση λαογραφικού υλικού «Ιωάννης Ατσόνιος» του Πολιτιστικού Συλλόγου Σίφνου με τίτλο «Εμείς παλιά στα σπίτια μας» Η αρχοντιά του Αρτεμώνα, αποτέλεσμα της οικονομικής ευμάρειας του χωριού πριν από ενάμιση περίπου αιώνα, αντικατοπτρίζεται στα θαυμάσια νεοκλασικά του και στα σπίτια με τις ολάνθιστες αυλές κυρίως στο κεντρικό μονοπάτι του οικισμού. Η θέα από πολλά σημεία του χωριού είναι εκπληκτική. Από την περιοχή των ανεμόμυλων (στα ανατολικά του οικισμού) γνωστή και ως «Μπέλα Βίστα» (= Καλλιθέα) μπορεί κανείς να θαυμάσει τον οικισμό του Κάστρου από ψηλά, το πέλαγος και πολλά άλλα Κυκλαδονήσια. Ο Αρτεμώνας είναι η γενέτειρα του Νικολάου Χρυσόγελου, μεγάλου διδασκάλου του γένους, εθνικού αγωνιστή και πρώτου υπουργού Παιδείας του σύγχρονου ελληνικού κράτους, ο οποίος υπήρξε ο θεμελιωτής της αλληλοδιδακτικής μεθόδου και της δημοτικής εκπαίδευσης. Η προτομή του βρίσκεται στην ομώνυμη πλατεία δίπλα στα γραφεία της Τοπικής Κοινότητας Αρτεμώνα και του Κέντρου Εξυπηρέτησης Πολιτών. Ο Αρτεμώνας είναι επίσης η γενέτειρα του διακεκριμένου φιλόλογου, ποιητή και μεταφραστή Ιωάννη Γρυπάρη που υπήρξε και ο πρώτος διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου και που τιμήθηκε με Αριστείο Γραμμάτων και Τεχνών από την Ακαδημία Αθηνών. Έξω από το σπίτι του στην ομώνυμη οδό του Αρτεμώνα έχουν αναρτηθεί ενδεικτικές μαρμάρινες πινακίδες από το Σύνδεσμο Σιφνίων και από την Ένωση Ελλήνων Λογοτεχνών. Στο προαύλιο του Δημοτικού Σχολείου Σίφνου τοποθετήθηκε στις 19 Αυγούστου 2012 από τον Πολιτιστικό Σύλλογο Σίφνου ο ανδριάντας του σιφνιού ποιητή, έργο του γλύπτη Κώστα Κλουβάτου. Στον Αρτεμώνα, διοργανώνεται κάθε Σεπτέμβρη από τον Πολιτιστικό Σύλλογο Σίφνου, το τριήμερο Φεστιβάλ Κυκλαδικής Γαστρονομίας «Νικόλαος Τσελεμεντές» με συμμετοχές μαγείρων, μουσικών και χορευτών από πολλά νησιά των Κυκλάδων, με επιδείξεις τοπικών συνταγών, διαγωνισμούς μαγειρικής και ζαχαροπλαστικής και πολλές ακόμα παράλληλες εκδηλώσεις και εκθέσεις.

Βαθύ

Το Βαθύ βρίσκεται στα δυτικά, 10 χιλιόμετρα από την πρωτεύουσα Απολλωνία. Στην «Πούντα του Πολεμικού», το βόρειο άκρο του κόλπου, η αρχαιολογική σκαπάνη έχει φέρει στο φως προϊστορικούς οικισμούς και τάφους. Στο κοντινότερο παρελθόν και μέχρι το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο το Βαθύ υπήρξε οικισμός αγγειοπλαστών. Είναι από τις ομορφότερες και μεγαλύτερες αμμώδεις παραλίες του νησιού με τα προστατευόμενα «κρινάκια της άμμου» να ανθίζουν το κοντά στο Δεκαπενταύγουστο. Εδώ υπάρχουν ενοικιαζόμενα καταλύματα, εστιατόρια, παντοπωλεία, καφενεία και αγγειοπλαστεία. Από το Βαθύ ξεκινούν πολλές πεζοπορικές διαδρομές μέσα στην περιοχή NATURA αλλά και προς τη Φυκιάδα και τον Πλατύ Γιαλό στα ανατολικά. Πάνω στην παραλία βρίσκεται και το όμορφο εκκλησάκι των Ταξιαρχών (16ου αι) που γιορτάζει με πανηγύρι 3 φορές το χρόνο (Ιούλιο, Σεπτέμβριο και Νοέμβριο).

Καμάρες

Οι Καμάρες βρίσκονται 5 χιλ. από την Απολλωνία, είναι το λιμάνι της Σίφνου και ο μεγαλύτερος παραλιακός οικισμός του νησιού. Στις Καμάρες υπάρχουν τα περισσότερα ενοικιαζόμενα δωμάτια, ξενοδοχεία, εστιατόρια, παντοπωλεία, καταστήματα, φούρνοι, ιδιωτικός χώρος κατασκήνωσης, τουριστικά γραφεία, καφενεία, ζαχαροπλαστεία, αγγειοπλαστεία, Δημοτικό Γραφείο Πληροφοριών, Λιμενικός Σταθμός. Στην απέναντι πλευρά των Καμαρών, την «Πέρα Πάντα», βρίσκεται η περιοχή της Αγίας Μαρίνας από την ομώνυμη εκκλησία που βρίσκεται στην πλευρά του λόφου. Και στην Αγία Μαρίνα υπάρχουν ενοικιαζόμενα δωμάτια, ξενοδοχεία, παντοπωλείο, καφέ, εστιατόρια. Ανάμεσα στις δυο περιοχές απλώνεται η παραλία των Καμαρών, μια από τις ομορφότερες αμμώδεις παραλίες του νησιού με παρθένα βλάστηση, καλαμιώνες, παράκτια λίμνη και αμμόλοφους με «κρινάκια της άμμου» που ανθίζουν τον Αύγουστο. Η παραλία βραβεύεται κάθε χρόνο από το FEE με τη γαλάζια σημαία της Ευρωπαϊκής Ένωσης εκπληρώνοντας τα 32 αυστηρά κριτήρια του προγράμματος (καθαριότητα, οργάνωση, ποιότητα νερών κολύμβησης, ασφάλεια, ναυαγοσωστικά, πρώτες βοήθειες, υπηρεσίες, εγκαταστάσεις κλπ.) Από τις Καμάρες ξεκινούν πεζοπορικές διαδρομές προς το ιερό των Νυμφών στις Κορακιές, τη Μαύρη Σπηλιά, τις εγκαταστάσεις των παλιών ορυχείων και την περιοχή NATURA. Άλλο μονοπάτι αυξημένης δυσκολίας οδηγεί βόρεια από το εκκλησάκι της Αγίας Άννας στην Πέρα Πάντα, στον Άγιο Συμεών. Μία ακόμα πεζοπορική διαδρομή κατευθύνεται ανατολικά προς την Απολλωνία και τους κεντρικούς οικισμούς.

Κάστρο

Το Κάστρο είναι η παλιά πρωτεύουσα της Σίφνου και η έδρα της Αρχιεπισκοπής Σίφνου (6ο-19 ο αι). Από τους γραφικότερους, ομορφότερους και ο πιο σημαντικός από τους οικισμούς του νησιού από αρχαιολογική άποψη. Πρόκειται για το αρχαίο «άστυ» που αναφέρει ο Ηρόδοτος και που ήκμασε τον 6ο π.Χ. αι., με ναό και θέατρο του Διονύσου και πολυτελή μαρμάρινα δημόσια κτήρια. Κατοικείται αδιάκοπα από τους προϊστορικούς χρόνους (πρώτη εγκατάσταση στο λόφο την 3η χιλιετία π.Χ.) έως σήμερα. Το όνομα του χωριού προέρχεται από το «κάστρο» που σχηματίζουν τα κτήρια του. Ο οικισμός έχει ελλειψοειδή μορφή, γιατί ακολουθεί τη μορφολογία του εδάφους, έχει αμυντικό χαρακτήρα και διατηρεί αναλλοίωτη την οικοδομική οχυρωματική μεσαιωνική (ενετική) μορφή του. Διακρίνουμε δύο αμυντικούς δακτυλίους από κτήρια το ένα χτισμένο κολλητά με το άλλο, με τα αρχοντόσπιτα στον εσωτερικό δακτύλιο για μεγαλύτερη προστασία και τα λαϊκά σπίτια στον εξωτερικό δακτύλιο. Τα ερείπια της αρχαίας ακρόπολης που δέσποζε στην κορυφή του λόφου( 6ου π.Χ. αιώνα), οι εντειχισμένες στα νεότερα κτήρια αρχαίες κολώνες, οι ρωμαϊκές σαρκοφάγοι που συναντάμε στα σοκάκια, οι έξι «λότζιες» (πύλες στοές από τις οποίες εισερχόμαστε στον οικισμό), τα εκκλησάκια του 16ου και του 17ου αι. με τα διακοσμημένα δάπεδα και πολλές άλλες λεπτομέρειες καθιστούν το Κάστρο ένα ανοιχτό μουσείο. Στο ψηλότερο σημείο του χωριού βρίσκεται το κτήριο της καθολικής καθεδρικής εκκλησίας και εκεί κοντά σώζεται ως σήμερα η στήλη με την επιγραφή του Γιαννούλη Ντα Κορώνια από τον 14ο αιώνα. Στο κέντρο του χωριού συναντάμε το Αρχαιολογικό Μουσείο Σίφνου με εκθέματα (κυρίως γλυπτά και νομίσματα) από την προϊστορική μέχρι και τη ρωμαϊκή εποχή. Ανατολικά του Κάστρου το γραφικό ξωκλήσι των «Εφταμάρτυρων» πάνω στο βράχο και η άπλετη θέα στο πέλαγος είναι μαγευτικά. Βορειότερα το αρχαίο μονοπάτι οδηγεί στην Παναγιά την Πουλάτη, χαρακτηρισμένο τοπίο «απείρου κάλλους» Η Πουλάτη όπως και οι «Επταμάρτυρες» είναι ιδανικά μέρη για βουτιές από τα βράχια. Δυτικά του χωριού και κάτω από τους πρόποδες του λόφου του Κάστρου υπάρχει μια μικρή παραλία με βότσαλα (αρχαίο λιμάνι του νησιού) με το όνομα Γιαλός ή «Σεράλια» από τα σεράγια (=παλάτια) που υπήρχαν παλιά στην περιοχή. Στο Κάστρο λειτούργησε το πρώτο γνωστό σχολείο του νησιού (αρχές του 17ου αιώνα) καθώς και η φημισμένη Σχολή του Παναγίου Τάφου γνωστή και ως «Παιδευτήριο του Αρχιπελάγους» (από τα μέσα του 17ου αι.) στη θέση που σήμερα βρίσκονται οι δίδυμες εκκλησίες Άγιος Στέφανος και Άγιος Γιάννης ο Καλυβίτης. Από ‘κει αποφοίτησαν σπουδαίοι δάσκαλοι και ιερείς, ο Νικόλαος Χρυσόγελος (μετέπειτα δάσκαλος στην ίδια σχολή και πρώτος υπουργός Παιδείας του Σύγχρονου Ελληνικού κράτους), σαράντα οχτώ μητροπολίτες και δύο οικουμενικοί Πατριάρχες. Γενέθλιο χωριό του πανεπιστημιακού καθηγητή και ακαδημαϊκού Γεωργίου Μαριδάκη – η μαρμάρινη προτομή του οποίου βρίσκεται έξω από το εκκλησάκι του Θεολόγου – καθώς και του πρώην προέδρου του Αρείου Πάγου, Αντωνίου Ζηλήμονος. Το Κάστρο σήμερα διαθέτει λίγα ενοικιαζόμενα δωμάτια, ταβέρνες, ζαχαροπλαστεία, καφενεία και μπαράκια ενώ η παραλία του (Σεράλια) ψαροταβέρνες.

Πλατύς Γιαλός

Ο Πλατύ Γιαλός είναι μια από τις μεγαλύτερες αμμώδεις παραλίες του νησιού και αποτελεί τη δημοφιλέστερη επιλογή των Ελλήνων επισκεπτών. Η παραλία του Πλατύ Γιαλού βραβεύεται κάθε χρόνο από το FEE με τη γαλάζια σημαία της Ευρωπαϊκής Ένωσης εκπληρώνοντας τα αυστηρά κριτήρια του προγράμματος (καθαριότητα, οργάνωση, ποιότητα νερών κολύμβησης, ασφάλεια, ναυαγοσωστικά, πρώτες βοήθειες, υπηρεσίες, εγκαταστάσεις κλπ.) Στην αριστερή πλευρά του κόλπου έχει κατασκευασθεί αλιευτικό καταφύγιο που παρέχει υπηρεσίες και σε σκάφη αναψυχής. Στο κέντρο του οικισμού, δίπλα στην πλατεία «Αλεξάνδρου Βερνίκου» υπάρχει μικρό ανοιχτό θεατράκι. Ενδιαφέρον παρουσιάζει επίσης η εκκλησία της Αγίας Σοφίας δεξιά του κεντρικού αυτοκινητόδρομου. Στα αξιοθέατα της περιοχής συγκαταλέγεται και ο Άσπρος Πύργος που βρίσκεται 1,5 χιλιόμετρο βορειοανατολικά της παραλίας, ένας από τους 77 αρχαίους πύργους –φρυκτωρίες του νησιού και από τους καλύτερα διατηρημένους. Στον Πλατύ Γιαλό υπάρχουν ενοικιαζόμενα δωμάτια, ξενοδοχεία, εστιατόρια, παντοπωλεία, τουριστικό γραφείο, καφενεία, αγγειοπλαστεία. Πολλές πεζοπορικές διαδρομές ξεκινούν από το χωριό με κατεύθυνση τη Φυκιάδα το Βαθύ και τους κεντρικούς οικισμούς. Απέναντι από την παραλία του Πλατύ γιαλού βρίσκεται το ακατοίκητο νησάκι της Κιτριανής με μοναδικό κτίσμα την εκκλησία της ομώνυμης Παναγιάς, την αρχαιότερη του νησιού (10ου – 11ου αι.)

Χρυσοπηγή

Δέκα χιλιόμετρα από την Απολλωνία και λίγο πριν τον Πλατύ Γιαλό, βρίσκεται το πιο δημοφιλές σημείο του νησιού, η Χρυσοπηγή. Στο ακρωτήριο της Χρυσοπηγής υπάρχει το ομώνυμο μοναστήρι της Παναγιάς της Χρυσοπηγής (1523), πολιούχου και προστάτιδας της Σίφνου που γιορτάζει με πανηγύρι την παραμονή της Αναλήψεως. Το πανηγύρι της Χρυσοπηγής έχει ιδιαίτερο τελετουργικό που περιλαμβάνει περιφορά της εικόνας στους οικισμούς και ολονυχτία και προσελκύει κάθε χρόνο εκατοντάδες προσκυνητές. Τα βράχια της Χρυσοπηγής είναι αγαπημένο ορμητήριο πολλών κολυμβητών. Ανατολικά της εκκλησίας υπάρχει η αμμώδης παραλία του «Αποκοφτού» με τα γαλαζοπράσινα νερά και μοναδικά κτήρια στην αμμουδιά τα δυο της εστιατόρια. Από κει ξεκινάει πλακόστρωτο μονοπάτι που οδηγεί στην παραλία του Γλυφού στο Φάρο. Δυτικά της εκκλησίας βρίσκονται οι «Σαούρες», μικρή απόμερη παραλία με βότσαλα. Στα αξιοθέατα της περιοχής και ο Άσπρος Πύργος που βρίσκεται κοντά στη διασταύρωση Πλατύ Γιαλού Χρυσοπηγής, είναι ο πιο διάσημος από τους 77 αρχαίους πύργους του νησιού και από τους καλύτερα διατηρημένους. Στην ευρύτερη περιοχή της Χρυσοπηγής υπάρχει παντοπωλείο και λίγα τουριστικά καταλύματα.

ΠΑΡΑΛΙΕΣ

Καμάρες

Οι Καμάρες βρίσκονται 5 χιλ. από την Απολλωνία, είναι το λιμάνι της Σίφνου και ο μεγαλύτερος παραλιακός οικισμός του νησιού. Στις Καμάρες υπάρχουν τα περισσότερα ενοικιαζόμενα δωμάτια, ξενοδοχεία, εστιατόρια, παντοπωλεία, καταστήματα, φούρνοι, ιδιωτικός χώρος κατασκήνωσης, τουριστικά γραφεία, καφενεία, ζαχαροπλαστεία, αγγειοπλαστεία, Δημοτικό Γραφείο Πληροφοριών, Λιμενικός Σταθμός. Στην απέναντι πλευρά των Καμαρών, την «Πέρα Πάντα», βρίσκεται η περιοχή της Αγίας Μαρίνας από την ομώνυμη εκκλησία που βρίσκεται στην πλευρά του λόφου. Και στην Αγία Μαρίνα υπάρχουν ενοικιαζόμενα δωμάτια, ξενοδοχεία, παντοπωλείο, καφέ, εστιατόρια. Ανάμεσα στις δυο περιοχές απλώνεται η παραλία των Καμαρών, μια από τις ομορφότερες αμμώδεις παραλίες του νησιού με παρθένα βλάστηση, καλαμιώνες, παράκτια λίμνη και αμμόλοφους με «κρινάκια της άμμου» που ανθίζουν τον Αύγουστο. Η παραλία βραβεύεται κάθε χρόνο από το FEE με τη γαλάζια σημαία της Ευρωπαϊκής Ένωσης εκπληρώνοντας τα 32 αυστηρά κριτήρια του προγράμματος (καθαριότητα, οργάνωση, ποιότητα νερών κολύμβησης, ασφάλεια, ναυαγοσωστικά, πρώτες βοήθειες, υπηρεσίες, εγκαταστάσεις κλπ.) Από τις Καμάρες ξεκινούν πεζοπορικές διαδρομές προς το ιερό των Νυμφών στις Κορακιές, τη Μαύρη Σπηλιά, τις εγκαταστάσεις των παλιών ορυχείων και την περιοχή NATURA. Άλλο μονοπάτι αυξημένης δυσκολίας οδηγεί βόρεια από το εκκλησάκι της Αγίας Άννας στην Πέρα Πάντα, στον Άγιο Συμεών. Μία ακόμα πεζοπορική διαδρομή κατευθύνεται ανατολικά προς την Απολλωνία και τους κεντρικούς οικισμούς.

Πλατύς Γιαλός

Ο Πλατύ Γιαλός είναι μια από τις μεγαλύτερες αμμώδεις παραλίες του νησιού και αποτελεί τη δημοφιλέστερη επιλογή των Ελλήνων επισκεπτών. Η παραλία του Πλατύ Γιαλού βραβεύεται κάθε χρόνο από το FEE με τη γαλάζια σημαία της Ευρωπαϊκής Ένωσης εκπληρώνοντας τα αυστηρά κριτήρια του προγράμματος (καθαριότητα, οργάνωση, ποιότητα νερών κολύμβησης, ασφάλεια, ναυαγοσωστικά, πρώτες βοήθειες, υπηρεσίες, εγκαταστάσεις κλπ.) Στην αριστερή πλευρά του κόλπου έχει κατασκευασθεί αλιευτικό καταφύγιο που παρέχει υπηρεσίες και σε σκάφη αναψυχής. Στο κέντρο του οικισμού, δίπλα στην πλατεία «Αλεξάνδρου Βερνίκου» υπάρχει μικρό ανοιχτό θεατράκι. Ενδιαφέρον παρουσιάζει επίσης η εκκλησία της Αγίας Σοφίας δεξιά του κεντρικού αυτοκινητόδρομου. Στα αξιοθέατα της περιοχής συγκαταλέγεται και ο Άσπρος Πύργος που βρίσκεται 1,5 χιλιόμετρο βορειοανατολικά της παραλίας, ένας από τους 77 αρχαίους πύργους –φρυκτωρίες του νησιού και από τους καλύτερα διατηρημένους. Στον Πλατύ Γιαλό υπάρχουν ενοικιαζόμενα δωμάτια, ξενοδοχεία, εστιατόρια, παντοπωλεία, τουριστικό γραφείο, καφενεία, αγγειοπλαστεία. Πολλές πεζοπορικές διαδρομές ξεκινούν από το χωριό με κατεύθυνση τη Φυκιάδα το Βαθύ και τους κεντρικούς οικισμούς. Απέναντι από την παραλία του Πλατύ γιαλού βρίσκεται το ακατοίκητο νησάκι της Κιτριανής με μοναδικό κτίσμα την εκκλησία της ομώνυμης Παναγιάς, την αρχαιότερη του νησιού (10ου – 11ου αι.)

Βαθύ

Το Βαθύ βρίσκεται στα δυτικά, 10 χιλιόμετρα από την πρωτεύουσα Απολλωνία. Στην «Πούντα του Πολεμικού», το βόρειο άκρο του κόλπου, η αρχαιολογική σκαπάνη έχει φέρει στο φως προϊστορικούς οικισμούς και τάφους. Στο κοντινότερο παρελθόν και μέχρι το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο το Βαθύ υπήρξε οικισμός αγγειοπλαστών. Είναι από τις ομορφότερες και μεγαλύτερες αμμώδεις παραλίες του νησιού με τα προστατευόμενα «κρινάκια της άμμου» να ανθίζουν το κοντά στο Δεκαπενταύγουστο. Εδώ υπάρχουν ενοικιαζόμενα καταλύματα, εστιατόρια, παντοπωλεία, καφενεία και αγγειοπλαστεία. Από το Βαθύ ξεκινούν πολλές πεζοπορικές διαδρομές μέσα στην περιοχή NATURA αλλά και προς τη Φυκιάδα και τον Πλατύ Γιαλό στα ανατολικά. Πάνω στην παραλία βρίσκεται και το όμορφο εκκλησάκι των Ταξιαρχών (16ου αι) που γιορτάζει με πανηγύρι 3 φορές το χρόνο (Ιούλιο, Σεπτέμβριο και Νοέμβριο).

Φάρος

Απάνεμο λιμανάκι και ψαροχώρι 7 χιλ. από την Απολλωνία, ο Φάρος υπήρξε λιμάνι της Σίφνου ως το 1883 και πήρε το όνομα του από τον αρχαίο πύργο που υπήρχε πάνω στην παραλία (εκεί που σήμερα αρχίζει το μονοπάτι από το Φάρο για το Γλυφό). Στην προβλήτα του Φάρου υπάρχει μικρό πετρόκτιστο θεατράκι στο οποίο, κατά τη διάρκεια της καλοκαιρινής περιόδου, πραγματοποιούνται διάφορες πολιτιστικές εκδηλώσεις. Στο Φάρο υπάρχουν τρεις μικρές αμμώδεις παραλίες: Η κεντρική, εκεί που καταλήγει η άσφαλτος, με καταπληκτική θέα στη Χρυσοπηγή, διαθέτει εστιατόρια, ταβέρνες, καφέ μπαρ και παντοπωλείο. Η παραλία του Γλυφού που ονομάζεται έτσι από πηγάδι με γλυφό νερό που υπάρχει εκεί από αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι σήμερα, βρίσκεται στη δεξιά πλευρά της παραλίας του Φάρου. Από το Γλυφό αρχίζει όμορφο πλακόστρωτο μονοπάτι – φωτιζόμενο τη νύχτα – που οδηγεί στην παραλία του Αποκοφτού και τη Χρυσοπηγή. Στα δεξιά της παραλίας είναι ορατή η σκάλα των μεταλλείων και οι εγκαταστάσεις φόρτωσης μεταλλεύματος του αρχαίου ορυχείου της περιοχής. Τέλος η Φασολού βρίσκεται στα αριστερά της παραλίας του Φάρου και διαθέτει ένα εστιατόριο και ενοικιαζόμενα δωμάτια. Στη Φασολού βρίσκεται και το μοναστήρι του Σταυρού του Φάρου. Πεζοπορικές διαδρομές που ξεκινούν από το Φάρο, οδηγούν στην Ακρόπολη στο λόφο του Αγίου Ανδρέα και στο Κάστρο.

Χρυσοπηγή

Δέκα χιλιόμετρα από την Απολλωνία και λίγο πριν τον Πλατύ Γιαλό, βρίσκεται το πιο δημοφιλές σημείο του νησιού, η Χρυσοπηγή. Στο ακρωτήριο της Χρυσοπηγής υπάρχει το ομώνυμο μοναστήρι της Παναγιάς της Χρυσοπηγής (1523), πολιούχου και προστάτιδας της Σίφνου που γιορτάζει με πανηγύρι την παραμονή της Αναλήψεως. Το πανηγύρι της Χρυσοπηγής έχει ιδιαίτερο τελετουργικό που περιλαμβάνει περιφορά της εικόνας στους οικισμούς και ολονυχτία και προσελκύει κάθε χρόνο εκατοντάδες προσκυνητές. Τα βράχια της Χρυσοπηγής είναι αγαπημένο ορμητήριο πολλών κολυμβητών. Ανατολικά της εκκλησίας υπάρχει η αμμώδης παραλία του «Αποκοφτού» με τα γαλαζοπράσινα νερά και μοναδικά κτήρια στην αμμουδιά τα δυο της εστιατόρια. Από κει ξεκινάει πλακόστρωτο μονοπάτι που οδηγεί στην παραλία του Γλυφού στο Φάρο. Δυτικά της εκκλησίας βρίσκονται οι «Σαούρες», μικρή απόμερη παραλία με βότσαλα. Στα αξιοθέατα της περιοχής και ο Άσπρος Πύργος που βρίσκεται κοντά στη διασταύρωση Πλατύ Γιαλού Χρυσοπηγής, είναι ο πιο διάσημος από τους 77 αρχαίους πύργους του νησιού και από τους καλύτερα διατηρημένους. Στην ευρύτερη περιοχή της Χρυσοπηγής υπάρχει παντοπωλείο και λίγα τουριστικά καταλύματα.

Χερόνησσος

Η Χερρόνησος είναι η βορειότερη παραλία του νησιού και απέχει 15 χιλιόμετρα από την Απολλωνία. Πρόκειται για γραφικό ψαροχώρι με μικρή αμμουδιά. Εδώ υπάρχουν ταβέρνες, μικρό παντοπωλείο, λίγα ενοικιαζόμενα δωμάτια και παραδοσιακό εργαστήριο αγγειοπλαστικής. Τα βορειότερα κτίσματα του νησιού βρίσκονται στο λόφο πάνω από τον οικισμό. Πρόκειται για την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου και τα απομεινάρια αρχαίου πύργου. Στο δρόμο για τη Χερρόνησο συναντάμε τους μικρούς οικισμούς Τρουλλάκι και Διαβρούχα καθώς και μερικά εργαστήρια αγγειοπλαστικής.

Βρουλίδια

Μικρή παραλία με βότσαλα, 14 χιλιόμετρα από την Απολλωνία και ένα χιλιόμετρο περίπου πριν την Χερρόνησο. Στην παραλία υπάρχουν δύο καφέ – εστιατόρια που διαθέτουν ομπρέλες και ξαπλώστρες για τους λουόμενους.

Φυκιάδα

Μικρή παραλία με αμμουδιά μεταξύ του Πλατύ Γιαλού και του όρμου στο Βαθύ. Δίπλα στην παραλία υπάρχει το εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου και πίσω από αυτήν ένας από τους αρχαιότερους ελαιώνες του νησιού με ίχνη παλιού καρόδρομου. Η παραλία είναι προσβάσιμη από τη θάλασσα και από μονοπάτια που ξεκινούν από τον Πλατύ Γιαλό ή το Βαθύ.

ΚΟΥΖΙΝΑ

Η Σίφνος, γενέτειρα του Νικολάου Τσελεμεντέ και άλλων αρχιμαγείρων διατηρεί πλούσια παράδοση και στη γαστρονομία. Τα Χριστούγεννα τα σπίτια μοσχοβολούν από τα φοινίκια (μελομακάρονα) και τα αυγοκαλάμαρα (δίπλες). Στη διάρκεια του χειμώνα παρασκευάζονται ακόμα και σήμερα σύγλινα και πηκτή. Λίγο αργότερα, τις Απόκριες, σειρά παίρνουν τα γαλακτοκομικά επιδόρπια, ρυζόγαλο, κρέμα ή γιαούρτι από κατσικίσιο ή πρόβειο γάλα, που παράγεται σε μεγάλες ποσότητες αυτή την εποχή. Και δε γίνεται Πάσχα στη Σίφνο χωρίς τη μυρωδιά του ψητού στο μαστέλο (αρνάκι ή κατσικάκι μαγειρεμένο στο ομώνυμο πήλινο σκεύος, με κόκκινο κρασί και άνηθο που ψήνεται σε ξυλόφουρνο), χωρίς τα «πουλιά της Λαμπρής» (είδος τσουρεκιού) τη μελόπιτα, γλύκισμα που παρασκευάζεται από σιφναίικη βραστή «αθοτύρα» (τοπικό ανθότυρο) και ντόπιο θυμαρίσιο μέλι. Τη χαρά του γάμου, πάλι, συνοδεύει το σιφναίικο παστέλι, σε ρομβοειδές σχήμα, και το αμυγδαλωτό της κατσαρόλας ή του φούρνου (με ή χωρίς ζάχαρη). Στο παραδοσιακό πανηγύρι της Σίφνου, με τα κοινά δείπνα που θυμίζουν την αρχαία εστίαση και τις πρωτοχριστιανικές αγάπες, προσφέρεται σε όλους ρεβυθάδα και κοκκινιστό κρέας με μακαρόνια, μαγειρεμένα σε ειδικά μεγάλα καζάνια, ή, κατά τις μέρες νηστείας, τηγανητός μπακαλιάρος με σκορδαλιά και σαλάτα. Στο κυριακάτικο σιφναίικο τραπέζι κύριο φαγητό είναι η ρεβυθάδα, που ψήνεται μέσα σε πήλινο τσουκάλι (την σκεπασταριά) για πολλές ώρες, το προηγούμενο βράδυ, σε φούρνο με κλαδιά. Από το σιφναίικο τραπέζι δε λείπουν ακόμα ρεβυθοκεφτέδες, καπαροσαλάτα (ξερή κάπαρη μαγειρεμένη σαν στιφάδο), καλασούνα (χορτόπιτα με ρύζι), μανούρα (κίτρινο, σκληρό πικάντικο τυρί που διατηρείται στην γύλη δηλαδή στο κατακάθι του κόκκινου κρασιού), και ανάλογα με την εποχή, χυροβοσκοί (άγρια χόρτα), μυζήθρα (κατσικίσιο νωπό τυρί με υπόξινη γεύση, ιδανική για χωριάτικη σαλάτα), αμπελοφάσουλα με σκορδαλιά, αλλά και ξηρά σύκα, λωλή (γλυκό από κόκκινη κολοκύθα), γλυκά του κουταλιού και λικέρ από φρούτα που ευδοκιμούν στη Σίφνο, καθώς και αφεψήματα από την πλούσια χλωρίδα του νησιού, όπως το φασκόμηλο και το χαμομήλι. Τα σιφνέικα γλυκά , όπως κουλουράκια γλυκάνισου, μπισκοτάκια βουτύρου, αμυγδαλωτά κατσαρόλας και αμυγδαλωτά φούρνου, παστέλια, λουκούμια, μπουρεκάκια, και γλυκά του κουταλιού, ο επισκέπτης μπορεί να τα βρει στους παραδοσιακούς φούρνους και τα ζαχαροπλαστεία.

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Με ιστορία που χάνεται στα βάθη των αιώνων, ο πολιτισμός της Σίφνου μέχρι και σήμερα αποτελεί στοιχείο προβολής και ανάδειξης του νησιού παγκοσμίως. Από την πρωτοκυκλαδική κιόλας περίοδο (3.000 π.Χ.), το νησί γνώρισε τεράστια οικονομική και πολιτισμική ανάπτυξη εξαιτίας του γεωπολιτικού του πλούτου. Τα αρχαία μεταλλεία ήταν πλούσια σε μεταλλεύματα αργύρου, μολύβδου, χρυσού και σιδήρου. Στην ύπαρξή τους οφείλεται άλλωστε και η άνθηση της αγγειοπλαστικής τέχνης στη Σίφνο. Μέχρι και σήμερα, η αγγειοπλαστική αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι του πολιτισμού της. Ολόκληρος ο αρχαίος πολιτισμός της Σίφνου καθώς και η σύνδεσή του με τον μυκηναϊκό αποκαλύπτεται μέσα από τους αρχαιολογικούς της χώρους. Στα μουσεία της Σίφνου, μπορεί ο ταξιδιώτης να γνωρίσει τον ιδιαίτερο πολιτισμό της, τη ζωντανή θρησκευτική παράδοσή της, καθώς και τα ήθη και έθιμά της. Η πιο χαρακτηριστική εικόνα του θρησκευτικού πολιτισμού της Σίφνου αντικατοπτρίζεται στις εκατοντάδες εκκλησίες της. Σπουδαία μοναστήρια και γραφικά ξωκλήσια είναι χτισμένα σε άγρια φυσικά τοπία «κόβοντας» την ανάσα στον επισκέπτη. Στενά συνδεδεμένα με τις εκκλησίες είναι τα πανηγύρια. Έως και σήμερα, αποτελούν μια από τις σημαντικότερες και πιο χαρακτηριστικές παραδοσιακές «συνήθειες» των ντόπιων. Η Σίφνος φέρει τον τίτλο του «νησιού των ποιητών». Όχι άδικα, αφού στα αξιοθέατα του πολιτισμού της συναντά κανείς προτομές σημαντικών Σιφνιών που διέπρεψαν μεταξύ άλλων, στον χώρο των γραμμάτων, των τεχνών και της ιστορίας.

ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ

Μετά το σούρουπο οι επιλογές είναι ποικίλες. Ταβέρνες με ιδιαίτερες τοπικές γεύσεις, ψαροταβέρνες με φρέσκα ψάρια και θαλασσινά, εστιατόρια, μεζεδοπωλεία και μπαράκια παραμένουν ανοιχτά ως αργά το βράδυ, πολλές φορές με ζωντανή μουσική. Πρωταγωνιστής της νυχτερινής ζωής στο νησί είναι το περίφημο «Στενό» της Απολλωνίας, για διασκέδαση ως τις πρώτες πρωινές ώρες. Μπαράκια σε χαμηλούς τόνους υπάρχουν και στις Καμάρες, τον Πλατύ Γιαλό, το Φάρο και το Κάστρο. Βραδινές είναι και οι περισσότερες πολιτιστικές εκδηλώσεις που διοργανώνονται στο νησί όλο το χρόνο με έμφαση στους καλοκαιρινούς μήνες και περιλαμβάνουν συναυλίες, παραδοσιακές βραδιές με τοπικούς χορούς και μουσική, θέατρο, παρουσιάσεις βιβλίων και σπουδαίες εικαστικές εκθέσεις μεταξύ των οποίων οι εκθέσεις της Εθνικής Πινακοθήκης και του Μουσείου Μπενάκη. Τα πανηγύρια, βασική διασκέδαση των ντόπιων τα παλιότερα χρόνια, αποτελούν και σήμερα μια ιδιαιτερότητα του νησιού που αξίζει κανείς να ζήσει. Για όσους διασκέδαση αποτελούν και οι ήσυχες ρομαντικές βόλτες, οι κεντρικοί οικισμοί με τα πλακόστρωτα δρομάκια, το νυχτερινό Κάστρο, οι ερημικές παραλίες και τα βράχια πάνω από το κύμα, είναι βέβαιο ότι θα τους αφήσουν τις καλύτερες εντυπώσεις.

Δραστηριοτητες

Περίπατοι

Tα μονοπάτια, ένα μοναδικό δίκτυο διαδρομών 200 περίπου χιλιομέτρων, δημιουργήθηκαν για τις ανάγκες κυρίως της αγροτικής και κτηνοτροφικής ζωής και είχαν καθημερινή χρήση. Τα παλιότερα από αυτά έχουν ιστορία που αγγίζει την 3 χιλιετία π.Χ. Στις μέρες μας, συνεχίζουν να οδηγούν σε εκκλησίες, παραλίες, και υπέροχα τοπία και χρησιμοποιούνται από ντόπιους και ξένους πεζοπόρους. Μερικά από αυτά είναι λιθόστρωτα ή μαρμαρόστρωτα και άλλα χωμάτινα. Σε κάθε διαδρομή ο πεζοπόρος θα συναντήσει μοναστήρια και ξωκλήσια, μνημεία του λαϊκού πολιτισμού όπως πηγάδια, βρύσες, περιστεριώνες, θεμωνιές, αρχαίους πύργους, απομεινάρια ορυχείων, αλώνια, ασβεστοκάμινα, μύλους και χιλιάδες μέτρα ξερολιθιάς. Η καλύτερη εποχή για πεζοπορία στη Σίφνο είναι η άνοιξη και το φθινόπωρο όταν ο καιρός βοηθάει και η φύση είναι στα καλύτερά της. Βότανα, κέδροι, χαμηλή βλάστηση και αγριολούλουδα, μερικά από τα οποία προστατευόμενα, έχουν κατατάξει τη Σίφνο ανάμεσα στους 13 βοτανικούς παραδείσους της Ελλάδας και συναντώνται σε κάθε διαδρομή. Τα τελευταία χρόνια, η τοπική κοινωνία, συνειδητοποιώντας ολοένα και περισσότερο την ανάγκη διάσωσης και προστασίας των μονοπατιών, καταβάλει συντονισμένη προσπάθεια για τον καθαρισμό, τη σήμανση και τη χαρτογράφησή τους. Την προσπάθεια στηρίζουν η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου (συνεχίζοντας το έργο που ξεκίνησε η Ν.Α. Κυκλάδων), ο Δήμος Σίφνου, η Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού, Εξωραϊστικοί και Επαγγελματικοί Σύλλογοι του νησιού και πλήθος εθελοντών. Σήμερα υπάρχουν στο νησί 19 επίσημα σηματοδοτημένες διαδρομές τις οποίες μπορεί να βρει ο επισκέπτης τόσο στο διαδίκτυο όσο και σε πεζοπορικούς χάρτες που διατίθενται στο νησί.

Πανηγύρια

Μια από τις χαρακτηριστικότερες παραδοσιακές συνήθειες της Σίφνου είναι τα πανηγύρια και το τελετουργικό τους. Τα πανηγύρια στη Σίφνο γίνονται συνήθως την παραμονή της ονομαστικής εορτής το απόγευμα. Υπάρχουν όμως και πανηγύρια που γίνονται ανήμερα, νωρίς το πρωί. Οι πιστοί παρακολουθούν τον Εσπερινό και μετά την αρτοκλασία τρώνε όλοι μαζί στις παραδοσιακές «τράπεζες» που θυμίζουν τις πρωτοχριστιανικές Αγάπες. Το δείπνο περιλαμβάνει ρεβυθάδα και αρνάκι κοκκινιστό με πατάτες ή μακαρόνια (ή μπακαλιάρο με λάχανο σαλάτα αν το πανηγύρι συμπίπτει με περίοδο νηστείας), όλα μαγειρεμένα σε «πανωστριές» (υπερυψωμένα τζάκια). Απ’ το τραπέζι δεν λείπει το κρασί και η παραδοσιακή μουσική (τακίμι αποτελούμενο από βιολί και λαούτο). Οι τράπεζες στρώνονται ξανά και ξανά ώσπου να φάνε όλοι οι παρευρισκόμενοι. Τραγούδια και χοροί πολλές φορές συνεχίζονται μέχρι το πρωί. Τα έξοδα του πανηγυριού αναλαμβάνει ο «πανηγυράς» ή οι «πανηγυράδες» αν πρόκειται για «αδελφάτο» και περιλαμβάνουν τον καθαρισμό και το άσπρισμα της εκκλησίας για το πανηγύρι, τα φαγητά, το μαγείρεμα, το κρασί, την αμοιβή των ιερέων και των ψαλτών, των μουσικών, όλα. Σε αντάλλαγμα ο «πανηγυράς» κρατάει στο σπίτι του την εικόνα του Αγίου όλο το χρόνο και την ημέρα του πανηγυριού την μεταφέρει στην εκκλησία με ειδικό τελετουργικό συνοδεία ιερέα και πιστών. Την επόμενη χρονιά κάποιος άλλος παίρνει την εικόνα και αναλαμβάνει τα έξοδα του πανηγυριού. Η συνήθεια αυτή είναι τόσο δημοφιλής που σε κάποιες εκκλησίες υπάρχουν «λίστες αναμονής» για χρόνια. Υπάρχουν πανηγύρια σε όλη τη διάρκεια του χρόνου αλλά τα περισσότερα και τα πιο επιτυχημένα είναι από το φθινόπωρο έως την άνοιξη και συνήθως σε απομακρυσμένες περιοχές. Μεγαλύτερο πανηγύρι απ’ όλα είναι αυτό της πολιούχου του νησιού Παναγίας Χρυσοπηγής που γιορτάζεται της Αναλήψεως με πολύ κόσμο απ όλο το νησί και όχι μόνο. Την παραμονή το απόγευμα η θαυματουργή εικόνα της Ζωοδόχου Πηγής «σηκώνεται» από το σπίτι του «πανηγυρά» και οι πανηγυράδες με τον ιερό κλήρο και τους πιστούς κατευθύνονται στον Ι. Ν. του Αγίου Γεωργίου στις Καμάρες όπου τελείται παράκληση. Έπειτα ο «πανηγυράς» με την εικόνα και τον ιερό κλήρο επιβιβάζονται στο πλοίο της γραμμής που κάθε τέτοια μέρα προσθέτει και τον ιερό Βράχο της Χρυσοπηγής στο δρομολόγιο του από τον Πειραιά. Το πλοίο δεν μεταφέρει πιστούς λόγω της επικινδυνότητας της αποβίβασης και οι πιστοί, ντόπιοι και επισκέπτες, κατευθύνονται οδικώς στη Χρυσοπηγή όπου γίνεται πανηγυρική υποδοχή της εικόνας καθώς μπάντα του Λιμενικού Σώματος αποδίδει τιμές. Αμέσως μετά τελείται Μέγας Εόρτιος Πολυαρχιερατικός Εσπερινός. Ακολουθεί Δείπνο (Τράπεζα Αγάπης), Παράκληση και ιερά Αγρυπνία. Ανήμερα της Αναλήψεως, η εικόνα μεταφέρεται με καΐκι στα Σεράλια του Κάστρου απ’ όπου αρχίζει η λιτάνευσή της στους κεντρικούς οικισμούς του νησιού. Καταλήγει στο Μητροπολιτικό Ναό του Αγ. Σπυρίδωνος στην Απολλωνία απ΄ όπου την παραλαμβάνει ο πανηγυράς της επόμενης χρονιάς.